50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Πολλοί πιστεύουν ότι είμαστε στην εποχή του τέλους της τηλεόρασης. Άλλοι, πάλι, ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας χρυσής εποχής της. Το βέβαιο είναι ότι στην ψηφιακή εποχή τίθεται επιτακτικά το ερώτημα τι είναι και τι ήταν η τηλεόραση. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η τηλεόραση, όπως τη βιώσαμε πριν από 50, ή ακόμα και 20 χρόνια πριν, δεν υπάρχει πλέον. Το κατά πόσο έχουμε να κάνουμε με το τέλος της τηλεόρασης ή με την πιο πρόσφατη μετάλλαξή της, εξαρτάται από το πλαίσιο αναφοράς μας. Στο φως των διαρκών, διαδοχικών επαναπροσδιορισμών της όμως η τηλεόραση μοιάζει να μην είχε ποτέ μια βασική ταυτότητα, ότι αν τη διακρίνει κάτι αυτό είναι η ρευστότητά και η διαρκής μεταμόρφωσή της.Οι εργασίες που φιλοξενούνται στον παρόντα τόμο, πρωτοπαρουσιάσθηκαν στο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για τα 50 χρόνια της ελληνικής τηλεόρασης και εξετάζουν από διάφορες οπτικές το μέσο επικοινωνίας που αποτέλεσε την κυρίαρχη πηγή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας της σύγχρονης Ελλάδας, επηρεάζοντας όλους τους τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής. Μέσα από τον κριτικό απολογισμό αυτού του μισού αιώνα ελληνικής τηλεόρασης αλλά και της αναλυτικο-κριτικής προσέγγισης συγκεκριμένων πτυχών της τηλεοπτικής εμπειρίας μας επιχειρούν να πραγματευθούν τη σημασία της ελληνικής τηλεόρασης ως οργανικού μέρους της καθημερινής ζωής και κουλτούρας μας, της συλλογικής ιστορίας και οπτικοακουστικής κληρονομιάς μας.