Ένα "Ιστορικό και ταξειδιωτικό οδοιπορικό", σε μια χώρα αντιθέσεων και ευχάριστων εκπλήξεων για τον παρατηρητικό ταξειδιώτη. Κατά τον συγγραφέα, οι "Αιθίοπες ή Αβησσυνοί: Πεζοπόροι, σε χρόνο άπλετο - (ατέλειωτο για μας τους "Δυτικούς"), χωρίς "προοπτική", με μόνο στόχο την επιβίωση. Με θάρρος και χαμόγελο. Αιθιοπία: ένας Λαός που περπατάει συνέχεια, μια Χώρα μέσα στην σκόνη! Εκατομμύρια ζώα διασχίζουν οποιοδήποτε δρόμο ή παράδρομο υπάρχει! Καίνε παντού λιβάνι και θυμιάματα, η γνωστή μυρωδιά διάχυτη... όπου κελαηδούν συνεχώς χιλιάδες πουλιά και νυχτοπούλια! ... όπου την νύχτα στον ουρανό, διακρίνεις όλο το Στερέωμα!... ένας καθαρός, έναστρος ουρανός: πανδαισία!" Με έναν χριστιανικό Βορρά που σε εκπλήσσει! Με εκκλησίασμα: μέγα, με τις γυναίκες να φοράνε το άσπρο μαντήλι στο κεφάλι. Με "Μέγα πλήθος, μέγα πάθος" στις λειτουργίες.Με μνημεία, του Πολιτισμού και της φύσης, που δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο.