Mια αμαρτία θα προσθέσω ακόμαστην άσωτη και άστατη ζωή μουκαι θα την κρεμάσω στο πιο ψηλόσαντάρδο τούτης της γηςκαι θα λέγωαυτό είναι το στερνό μου λάφυροτο μοναδικό μου ειδύλλιο το κάτι στο τίποτα μουη σάρκα μου στο άψυχο και κενό χτεςστα ύφαλα της τετραβύσσου μουελπίδα και παραφροσύνημη με ρωτάς παρηγοριά ή μέθητυχαία γεννήθηκαμε αρνητικό πρόσημο ζωκαι μη σκαλίζεις τώρα το μετά του μηδένδεν πιστεύω στη ζωή μετά τη ζωήούτε σε παραδείσους και κόλαση.