ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΑΛΛΙΩΣ

Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση...Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια! Αν δεν χαμογελούσαμε, με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο, σ’ αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ’ έναν σουγιά...Λέγαμε, αποκλείεται! ’λλη θα είναι η πρόθεσή του. Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας πέρα από τα όριά της...Αν δεν κάναμε τον κλόουν, με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καημό της... Αν όλος ο κόσμος ήταν ένα κουκούλι που θα μας προστάτευε, και μέσα εκεί, με όλη την άνεσή μας, θα γινόμασταν από σκουλήκια πεταλούδες... Αν...Αν...Αν ήταν όλα... αλλιώς!