Κι έσταζε το φαρμάκι από παντού στα λόγια σου, στο βλέμμα στο θυμωμένο δείκτη που με σημάδευε σαν κάννη.Δίστασα να σ' αγγίξω·-πώς να τολμήσω άλλωστε;-Φοβόμουν μην άθελα σκοντάψωσε οιδαλέο εγωισμόπου εκκρίνει σμήγμα χολικόσε κάθε απόπειρα διύλισηςπαθών που έχουν σβολιάσει με τον χρόνο.Αυτοάνοσο νόσημα η αλαζονεία απόστημα πολλών απωθημένων Μάταιο είναι να την κρύβεις μ' έναν απλό επίδεσμο.