ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΜΕΝΑΝΔΡΟ

Ήδη από την αρχαιότητα στο έργο του Μενάνδρου, του πιο επιφανούς δημιουργού της ελληνικής Νέας Κωμωδίας, επισημαίνεται συχνά η ύπαρξη ενός φιλοσοφικού και ηθοπλαστικού χαρακτήρα με σαφείς διδακτικές παραμέτρους. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να δώσει κάποιες απαντήσεις σε ερωτήματα σχετιζόμενα με το εάν και κατά πόσο η μενάνδρεια κωμωδία πράγματι διαθέτει μια διδακτική φυσιογνωμία. Η θεώρηση αυτή έχει ως σημείο εκκίνησης το δραματικό κείμενο του κωμωδιογράφου, το οποίο εξετάζεται σε συνάρτηση με τις συμβάσεις του είδους, τις σχέσεις του με τη δραματική παράδοση, τα ιδεολογικά ρεύματα της εποχής κα.