ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΤΩΝ 2015 2017

Τα ποιήματα γεννιούνται αδιάκοπα. Σαν παιδιά έρχονται στο αποκορύφωμα της ελπίδας ή της τραγωδίας μας για να συγκλονίσουν και ύστερα να χαθούν. Κοιμούνται για πάντα μες στις ανθολογίες, στα παλιά συγγράμματα. Σπίτι τους είναι πια οι σκονισμένες, μητροπολιτικές βιβλιοθήκες, ιδιότυπες κιβωτοί της γνώσης που αταβιστικά διαδέχεται την ανθρωπότητα. Τα ποιήματα κάποτε βρίσκουν την ευτυχία στη μουσική και μεταμορφώνονται σε τραγούδια. Χαμηλώνουν και αγκαλιάζονται με τις φωνές των ανθρώπων, καθίστανται σύμβολα. Είναι άλλο να σε σώζει η λαλιά του κόσμου και άλλο αυτές οι σκληρόδετες ανθολογίες που κουβαλούν ενέργεια ικανή να απελευθερώσει για πάντα το πνεύμα.