ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΣΤΟ ΘΕΑΜΑ

Το βιβλίο αυτό, «Από την αγορά στο θέαμα: Μελέτη για τη συγκρότηση της δημόσιας σφαίρας και του κινηματογράφου στη σύγχρονη Ελλάδα (1950-2000)», γράφτηκε στην περίοδο της μετανεωτερικότητας, ύστερα από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, εξελίξεις που έθεσαν υπό αμφισβήτηση όλο το διαφωτιστικό πρόταγμα. Η αίσθησή μου, όμως, είναι ότι αυτή η συζήτηση για τη μετανεωτερικότητα στην επικοινωνία, όπως συχνά συμβαίνει στη χώρα μας, ερχόταν χωρίς να έχει προηγηθεί συστηματική διερεύνηση της σχέσης της νεωτερικότητας και της μαζικής επικοινωνίας, και ειδικότερα του σχηματισμού και της ανάδυσης της δημόσιας σφαίρας στον ελλαδικό και αργότερα στον ελληνικό χώρο. Η ανάγκη για ένα τέτοιο εγχείρημα προήλθε από μια συγκεκριμένη ερευνητική και διδακτική εμπειρία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα θέματα που με απασχολούσαν αφορούσαν το ρόλο του Τύπου και του κινηματογράφου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Έτσι επιχείρησα την εισαγωγή ορισμένων πεδίων, όπως π.χ. τη μελέτη του κινηματογράφου στις κοινωνικές επιστήμες και τη διαμόρφωσή του σε διδακτέα ύλη. Αυτή η ενασχόλησή μου με το ρόλο του Τύπου και του κινηματογράφου στη μεταπολεμική Ελλάδα με οδήγησε στην επιλογή εννοιολογικών εργαλείων από το στρουκτουραλισμό και από τον Habermas. Παράλληλα, για τη μελέτη του κινηματογράφου χρησιμοποίησα στοιχεία, τόσο από τη στρουκτουραλιστική προσέγγιση των Cahiers du cinema όσο και από τη θεωρία του κονστρουκτιβισμού, αλλά και από νεότερες μελέτες, όπως του Orr, ο οποίος μελετά το φαινόμενο της νεωτερικότητας στον κινηματογράφο.