Η ζωγραφική του Βαν Γκογκ δεν επιτίθεται σε κάποιον κομφορμισμόηθών, αλλά στον κομφορμισμό των ίδιων των θεσμών. Ακόμη και ηφύση, με τα κλίματά της, τις παλίρροιές της και τις ισημερινέςκαταιγίδες της, δεν μπορεί πια να κρατήσει την ίδια έλξη, μετάτο πέρασμα του Βαν Γκογκ από τη γη. Ακόμη πιο έντονα, σεκοινωνικό επίπεδο, οι θεσμοί αποσυντίθενται και η ιατρικήμοιάζει με πτώμα αχρησιμοποίητο και αλλοιωμένο, που παρουσιάζειτον Βαν Γκογκ σαν τρελό.