ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Βίος και λόγος, θεωρία και πράξη, αποτελούν ενιαίες όψεις της πίστης και της ζωής της Εκκλησίας. Αν ο λόγος της αρχαιοελληνικής σκέψης διερευνά και ερμηνεύει τον κόσμο και τον άνθρωπο, ο Λόγος της Αγίας Γραφής, δίχως να ανήκει στον κόσμο, έρχεται όχι για να τον ερμηνεύσει αλλά για να τον σώσει μέσα από συγκεκριμένα γεγονότα στην ιστορία της σωτηρίας. Η πατερική θεολογία εκφράζει έναν Θεό που αποκαλύπτει και κοινωνεί την προσωπική του ζωή δια του ενανθρωπήσαντος Λόγου. Η μέθεξη στο γεγονός του Χριστού δεν σχετίζεται με μία διανοητική και άσαρκη πνευματικότητα. Δια της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας, η εν Χριστώ ζωή αποτελεί σωματοποιημένη εμπειρία. Ευχαριστιακή εμπειρία και ασκητικό βίωμα είναι οι όψεις μιας ενιαίας θεολογικής γνωσιολογίας στη ζωή της Εκκλησίας. Η πατερική παράδοση και ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, διευρύνοντας την ίδια θεολογική ερμηνευτική, θα εκφράσουν με δυναμισμό τη θεολογία των ακτίστων ενεργειών ως ανάπτυξη της χριστολογίας των δύο φύσεων και ενεργειών του Χριστού. Στη μυστική ή μυστηριακή θεολογία και ασκητική εμπειρία της ορθόδοξης Ανατολής βίος και λόγος, θεωρία και πράξη, μεταμορφώνονται εν Αγίω Πνεύματι σε κοινωνία και θέα του ένσαρκου Λόγου, μεταμορφώνοντας τον άνθρωπο και δι' αυτού τον κόσμο και την ιστορία. Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει δοκίμια και μελέτες που διερευνούν την πρόσληψη της ησυχαστικής παράδοσης από τη σύγχρονη θεολογία.