ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΘΗΝΑ 10ος-12ος ΑΙΩΝΑΣ

Το βιβλίο εξετάζει, με βάση τα σωζόμενα μνημεία και τις λίγες γραπτές πηγές που αναφέρονται στην πόλη, την πολεοδομική και αρχιτεκτονική μορφή της Αθήνας κατά τη Μέση Βυζαντινή περίοδο, δηλαδή από τα μέσα του 10ου αιώνα έως το 1204, όταν οι Σταυροφόροι κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη. Διατηρώντας, χάρη στην αρχαία δόξα, το γόητρό της μεταξύ των λογίων αλλά και του απλού λαού, η Αθήνα ήταν μια σημαντική επαρχιακή πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, έδρα μητροπολίτη και του στρατηγού του θέματος της Ελλάδας, τόπος διαμονής της τοπικής αριστοκρατίας και εστία ενός πανελλήνιου προσκυνήματος της Παναγίας στον ίδιο τον Παρθενώνα, που είχε μετασκευαστεί σε χριστιανικό ναό. Ο διεθνούς επιστημονικού κύρους καθηγητής Χαράλαμπος Μπούρας προσδιορίζει στον τόμο αυτό τις οικιστικές περιοχές σε σχέση με τους δρόμους και την οχύρωση, φωτίζει την αρχιτεκτονική των κατοικιών, μελετά και αναπαριστά τις 40 περίπου γνωστές εκκλησίες των Αθηνών που λειτουργούσαν κατά τη Μέση Βυζαντινή περίοδο, προσκαλώντας τους αναγνώστες σ’ ένα ταξίδι στο μεσαιωνικό παρελθόν της σημερινής πρωτεύουσας.