ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

Οι μύθοι του Αισώπου επέζησαν στους αιώνες και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να μας διδάσκουν. Ξεχωρίζουν για την πρωτοτυπία τους ως λογοτεχνικό είδος, γιατί οι διηγήσεις αυτές, αναφέρονται σε μια εποχή που κύριο εκφραστικό είδος ήταν η έμμετρη ποίηση. Έχουν ένα λόγο σύγχρονο και εκφράζουν αλληγορικά νοήματα και διδακτικά συμπεράσματα. Πρωταγωνιστές των αισώπειων μύθων είναι τα ζώα και τα πτηνά, όπως η αγριόγατα, το λιοντάρι, η αλεπού, ο κόκορας, το κοράκι κ.ά. Μέσα από τις ιστορίες τους και τις ανθρώπινες ιδιότητες που τους δίνει ο Αίσωπος, δηλαδή, να μιλούν, να σκέφτονται και να πράττουν, σκοπός του είναι να εκφράσει και να διαδώσει πολλά πανανθρώπινα μηνύματα. Στο τέλος κάθε ιστορίας καταλήγει σ' ένα επιμύθιο το οποίο έχει διδακτικό χαρακτήρα. Κύρια χαρακτηριστικά των μύθων είναι η λιτή διήγησή τους, η φαντασία, και η αισθαντικότητά τους, καθώς ασχολούνται με όλα τα θέματα που απασχολούν την κοινωνία και ειδικότερα τον άνθρωπο, σε μια προσπάθεια του μεγάλου μυθοποιού, να τον προβληματίσει και να τον προφυλάξει από όλες τις μορφές κακοτοπιάς και αδικίας που συναντά στη ζωή του.