ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ

Γιατί διαλέξεις; Επειδή τα περισσότερα από τα δεκαπέντε περιεχόμενα μελετήματα του τόμου προέκυψαν από ομιλίες, που έγιναν με τη μία ή την άλλη ευκαιρία και κράτησαν μέχρι τέλους τον ομιλητικό τους χαρακτήρα. Τούτο δεν απέκλεισε βεβαίως κάποιες εκφραστικές τροποποιήσεις, δικαιολογεί όμως την πλήρη σχεδόν απουσία βιβλιογραφικής υποστήριξης και διερμηνευτικών σημειώσεων -αν υπάρχει δικαιολογία για μια τέτοια παράλειψη. Γενικότερα, οι Διαλέξεις εφαρμόζουν έναν τύπο λόγου, όπου προγραμματικώς δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ προφοράς και γραφής. Μάλλον πρόκειται για κυκλικό λόγο: ο οποίος εκκίνησε ως προφορικό σχόλιο της γραμμένης λογοτεχνίας, τροποποιήθηκε εξ υστέρου σε πρώτη γραφή προορισμένη να ακουστεί, για να καταλήξει εδώ σε τυπωμένο κείμενο, που συντηρεί ωστόσο τον βασικό ρυθμό της αρχικής προφοράς του. Με τους όρους αυτούς θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για αποφασισμένη αντίσταση τόσο στο γνωστό πλατωνικό παίγνιο, που μυθοποιεί κατά κάποιον τρόπο τον προφορικό λόγο, όσο και στη σύγχρονη γραμματολογική θέση, που επιμένει λίγο πολύ στην οντολογική αυτονομία της γραφής. Ίσως η αντίσταση αυτή οφείλεται και στην πολύχρονη τριβή μου με τα ομηρικά έπη, που λαμπρύνεται η συμφιλίωση προφορικού και γραπτού λόγου.