ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ

Εις τα βάθη του Αχανούς και Ανυπάρκτου Χρόνου, εκεί όπου διαστήματα μόνιμα λησμονούνται και όπου η ανυπαρξία των πάντων βασιλεύει ΑΙΩΝΙΩΣ θα υποβώσκη μέσα στα ανεξιχνίαστα και τα απύθμενά του βάθη το ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΝ ΥΠΑΡΧΟΝ, εκ του οποίου μέλλουσι ν' αναβλυσθώσι ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΥΜΠΑΝΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.Εκεί όπου ο τοποχρόνος δεν υφίσταται και ο Υποκειμενισμός αιώνια βασιλεύη και όπου το Αόρατον θα εμφιλοχωρή ως η αντίθεσις του Ορατού και η Ανυπαρξία ως η μέλλουσα ΑΡΧΗ της συνεχούς Υπάρξεως και ο ΑΠΩΝ θα βασιλεύη πάντοτε, εν ονόματι του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ και του ΑΙΩΝΙΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ. Εις τα τρίσβαθα εκείνα αμέτρητα Εσωβάθη της ακατανόητου εις τον πεπερασμένον νουν μας Παρουσίας της ΠΑΝΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΚΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ αιώνια ΑΡΧΑΙ, ΜΗΤΡΑΙ, ΙΔΕΑΙ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ! ΜΟΝΑΔΑΙ Βασιλέων.Ο Μέγας ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, τον VIον π.Χ. Αιώναν ονόμασεν ΚΟΣΜΟΝ, ό,τι ο οφθαλμός ορά, την των όλων δηλαδή περιοχήν, την περιέχουσαν τους πάσης φύσεως αστέρας και πάντα τα εν αυτώ ενσώματα και ασώματα Δημιουργήματα.Τουθ' όπερ σημαίνει εις την σημερινήν Ελληνικήν πάντα τα συνισορροπούμενα, τα συνυπάρχοντα και τα κινούμενα υπό σπανίαν τάξιν και αρμονίαν. Ο ίδιος επρέσβευε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχη μόνον ένας κόσμος....Ο ΜΗΤΡΟΔΩΡΟΣ (Ε' και Δ' π.Χ. αιώνα) μεταπυθαγόρειος Φιλόσοφος διετύπωσεν ως εξής την πεποίθησιν της υπάρξεως και άλλων κόσμων:"Ασφαλώς θα ήτο μωρόν να πιστευθή ότι ένας αγρός καλλιεργημένος και διαθέτοντος παχύ στρώμα χώματος θα ήτο δυνατόν να παρουσίαση ΕΝΑΝ μόνον στάχυν σπαρέντος σίτου".Κατά συνέπειαν οι φιλόσοφοι αυτοί ακραδάντως πιστεύουν ότι δεν υπάρχει μόνον ΕΝΑΣ κόσμος, αλλά πολλοί ΚΟΣΜΟΙ.