ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΑΔΝΗ

Ο Διόνυσος είναι ο θεός που εξουσιάζει το αντίδοτο της λύπηςκαι του πένθους και μαζί το δόλιο δηλητήριο που ευθύνεται γιατην τρέλα και τη φονική βία. Η Αριάδνη, ηρωίδα της λυρικήςπαράδοσης, είναι το σύμβολο της προδομένης γυναίκας, που, λίγοπροτού διαβεί τις πύλες του βασιλείου των νεκρών, κατακτά, χάρηστην ένωσή της με το θεό, την αιωνιότητα και μεταβάλλεται σεσύμβολο ευτυχίας. Η μορφή της, ανάμεσα στην εγκατάλειψη και τηναποθέωση, ανάμεσα στο έπος του Θησέα και τον ιερό θρύλο τουΔιονύσου, γίνεται σημείο αναφοράς για τη θέση της γυναίκαςγενικότερα. Ο γάμος του διονυσιακού ζεύγους πραγματώνει τηνυπόσχεση αθανασίας, που είναι ο αληθινός έρως. Ο μύθος τουΔιονύσου και της Αριάδνης ενθουσιάζει όλους όσοι πιστεύουν στηνύπαρξη της ακατανίκητης ζωτικής δύναμης, αυτής που θαυμάζεικανείς στην εαρινή επανάσταση της φύσης και που αναγνωρίζειστην ένωση του άντρα και της γυναίκας, μιαν ένωση που είναιστην πραγματικότητα νίκη επί του θανάτου. Οι ιδέες τουτροφοδότησαν τη λογοτεχνία και την εικονογραφία, που εμπνέονταιαμοιβαία. Η εικονογράφηση, μάλιστα, περισσότερο υπαινικτικήπαρά αφηγηματική, ξεφεύγοντας από τα πλαίσια της λογικής καιπρόσφορη για το παιχνίδι των ομοιοτήτων και των μυστηριωδώνδεσμών, βεβαιώνει τη σημασία του διονυσιακού κύκλου για έναευρύ γεωγραφικό και πολιτισμικό φάσμα, που ορίζεται από μιαμυστική ταυτότητα αντιλήψεων. Παρακολουθώντας καιαποκρυπτογραφώντας τη μεγαλειώδη περιπέτεια του Διονύσου καιτης Αριάδνης, όπως αποδίδεται στην παγκόσμια γλώσσα τηςεικονογραφίας, το βιβλίο ανιχνεύει τη διαλεκτική του αισθησιακούκαι του πνευματικού, μέσα από ένα μύθο που, εκτός από τηλειτουργία του ως ουσιώδους πυρήνα της αρχαίας κουλτούρας,επιβιώνοντας και μετά την αρχαιότητα, ενσωματώθηκε στονπολιτισμό μας.