ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΥΝΟΡΘΩΣΕΩΝ ΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΓΕΩΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑΣ

Η πολυετής εμπειρία που έχει αποκτηθεί κατά τη διδασκαλία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με αντικείμενο την επίλυση γεωδαιτικών - τοπογραφικών δικτύων θεωρείται σκόπιμο να διαχυθεί με συγκροτημένο τρόπο, καταδεικνύοντας μεν το θεωρητικό σκέλος, αλλά παραθέτοντας και ανάλογα χρηστικά παραδείγματα για τον κάθε ενδιαφερόμενο μηχανικό. Με τα παραδείγματα καταρρίπτεται ο μύθος της πολυπλοκότητας, διότι με εργαλεία τους μαθηματικούς αλγόριθμους μετατρέπεται η διαδικασία σε «υπολογιστικά βήματα». Το πόνημα περιλαμβάνει τις εισαγωγικές έννοιες της θεωρίας σφαλμάτων και μεθόδους ελαχιστοποίησης με το κριτήριο των ελαχίστων τετραγώνων. Εκτός της θεωρητικής προσέγγισης και των παραδειγμάτων παρατίθενται πηγαίος κώδικας σε γλώσσα προγραμματισμού ΗΥ. Με τη συγκεκριμένη δομή επιχειρείται να δοθεί μια «φυσική» ερμηνεία για την αναγκαιότητα και τα αποτελέσματα της συνόρθωσης, τόσο για τον φοιτητή - σπουδαστή, όσο και για τον επαγγελματία Τοπογράφο μηχανικό. Η χρηστική ισχύς του συγκεκριμένου πονήματος αποδίδεται στην προσπάθεια που καταβλήθηκε για τη κατά βήμα-βήμα εφαρμογή των θεωρητικών γνώσεων της θεωρίας σφαλμάτων και της ελαχιστοποίησης αυτών, μέσω των παραδειγμάτων και του πηγαίου κώδικα. Εκτιμάται ότι ο ενδιαφερόμενος φοιτητής - σπουδαστής και επαγγελματίας μηχανικός, δεν πρέπει να θεωρείται απλά και μόνο ως χρήστης ενός προγράμματος, αλλά το βασικό ζωτικό όργανο λήψης αποφάσεων, μεταξύ εργασιών πεδίου και γραφείου, παρατήρησης και αποτελεσμάτων, έχοντας την απαραίτητη υποδομή και αντίληψη της φυσικής ερμηνείας των αποτελεσμάτων.