ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Στη διάρκεια της δικτατορίας και της φυλάκισής μου το πιο συγκλονιστικό στοιχείο για μένα ήταν το αίσθημα της κοινωνικοποίησης του εαυτού μου, το αίσθημα ότι δεν ανήκεις στον εαυτό σου, ότι βγαίνεις έξω και πάνω από το εγώ σου χωρίς περιθώρια ιδιοτέλειας μιας και η μόνη ορατή "ανταμοιβή" ήταν η δύσκολη ζωή της παρανομίας, η σύλληψη, ο βασανισμός, η φυλάκιση, η στέρηση. Βίωσα, ταυτόχρονα, τη συγκίνηση από την αληθινή, πλήρη και χωρίς όρους συμπαράσταση και συμπαράταξη και συναισθηματικό δόσιμο των γονιών μου. Καμιά μεμψιμοιρία, καμιά κάμψη, βουβός πόνος, σήκωσαν το σταυρό του μαρτυρίου με μια απέραντη αγάπη και συνέπεια. Υπήρξα τυχερός... οι "εικόνες" που καταγράφω στις επόμενες σελίδες δεν είναι ούτε χρονικό, ούτε ιστορία, ούτε γράφτηκαν για να αναδείξουν κάποιο ιδεολογικό λόγο προκατασκευασμένο.