Η αντανάκλαση της μορφήςμου στο ουίσκι(φαντάζει αγέρωχηόσο κι αυτή ενός ξεπεσμένου βασιλιά)όπως ο ήλιος που σβήνειστη θάλασσα σαν σουρουπώνεικαι τραβά το σεντόνι της μέρας,όπως τα βράδια που αργούν να ξημερώσουντραβούν το σεντόνι των αμαρτιών μαςβασανιστικά,γλείφοντας τα κουρασμένα κορμιά μαςΑυτό το σούρουπο:Η ιδανική ώρα να παραδοθείς,Να αποχωρήσεις“Σούρουπο”