Όταν η αθηναϊκή δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 403 π.Χ., ανάμεσα στους όρους της συμφιλίωσης των δημοκρατικών εξορίστων με τους «εν τω άστει» συμπολίτες τους προβλεπόταν, σε τακτή προθεσμία, η ελεύθερη μετοικεσία των φίλων και οπαδών του έκπτωτου καθεστώτος στην Ελευσίνα. Εκεί είχαν ήδη αποσυρθεί οι πρωταίτιοι της τυραννίδας των Τριάκοντα και για τα επόμενα περίπου δύο χρόνια διαβίωσαν με τους ομοϊδεάτες τους ως αυτεξούσια κοινότητα. Επρόκειτο, λοιπόν, για τη γένεση μιας νέας, προγραμματικά ολιγαρχικής «πόλεως»; Τις προϋποθέσεις ύπαρξης, την οργάνωση και το τέλος του πολιτειακού μορφώματος της Ελευσίνας πραγματεύεται αυτή η μελέτη.