ΕΜΕΙΝΑΜΕΝ ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΒΟΣΚΟΝ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟΝ

Είναι τα χρόνια από τα μέσα του 18ου αιώνα ως τα μέσα του 19ου αιώνα. Περίοδος Τουρκοκρατίας, όπου όμως δύο σημαντικές μορφές Ρωμιών κυριαρχούν στο προσκήνιο. Πρώτα ο δραγομάνος Χατζηγεωργάκις Κορνέσιος και, λίγο αργότερα, ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός. Τραγικές μορφές, αφού πληρώνουν με το αίμα τους τη δύναμη και την επιρροή τους. Στη σκιά τους, οι ραγιάδες με τη φτώχεια τους, τα βάσανα και τις κακουχίες τους, αλλά και με τις ελπίδες και τους οραματισμούς τους. Ένας από αυτούς και ο Χατζητομάζος, που αφηγείται στον εγγονό του τις περιπέτειες του βίου του και ταυτόχρονα τις περιπέτειες της «γλυκείας χώρας».