ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΙΚΡΟΣ

ΚΑΠΟΙΟ ΔΕΝΤΡΟΩριμάσανε πάλι τα φρούτα,το πανέρι του γερο-χειμώναξεχειλίζει μικρά πορτοκάλιατο πανέρι που είναι πλεγμένομε πλατιά βαθυπράσινα φύλλα.Πόσοι κύκλοι και χρόνοι μυριάδεςπόση λάμψη ξοδεύει ο ήλιοςπόσα χρώματα η φύση αλλάζειμια στιγμή και ανθίζουν τα δέντρακαι την άλλη ο καρπός ωριμάζει.Μοναχά κάποιο δέντρο του κόσμουμε αγκάθια και ασύγκριτα άνθηδεν αντέχει το φως και σαπίζουνστα κλαριά του ανώριμα φρούτα.Ο Γιώργος Μαυρίγιαννης γεννήθηκε στον Βληθειά. Έναν μικρό οικισμό της τότε κοινότητας Παλαιοχώρας Χανίων. Δεν έχει ακαδημαϊκές περγαμηνές αλλά από παιδί μαθήτευσε στα αμφιθέατρα της φύσης. Σπούδαζε κλείνοντας τα μάτια και με ορθάνοιχτα τα εσωτερικά έβλεπε τα αεικίνητα δέντρα, τα ποτάμια και της ζωής το θαύμα σαν ψευδαίσθηση και σαν θεσπέσιο όνειρο. Έτσι αγάπησε τη ζωή και προσπάθησε να χαρεί κάθε στιγμή που του δόθηκε στη σύντομη ζήση του. Βρήκε συχνά τον εαυτό του μέσα σε βιβλία σοφών και σε στίχους ποιητών. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι πολυμαθής. Ένας ημιμαθής είναι όπως όλοι του είδους των ανθρώπων. Πάνω από όλα αγάπησε την ποίηση και τους ποιητές. Έτσι με τούτη τη συλλογή προσπάθησε, όσο μπορούσε, να χτίσει το καλύβι με τα πιστεύω, τα όνειρα και τις ανησυχίες του πέτρα στην πέτρα...