ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΩΝ

Επιχειρηματικότητα είναι η σύλληψη και η εκτέλεση μιας ιδέας, στα πλαίσια της οποίας ο επιχειρηματίας συνθέτει πόρους (έδαφος, ενέργεια, ανθρώπινη εργασία, κεφάλαιο) και παράγει προϊόντα ή υπηρεσίες δημιουργώντας ταυτόχρονα κάποια προστιθέμενη αξία τόσο για τον ίδιο όσο και για το κοινωνικό σύνολο. Η επιχειρηματικότητα αποτελείται από το σύνολο των δραστηριοτήτων που απαιτούνται για τη δημιουργία μιας νέας ή την επέκταση ή διαφοροποίηση ή ανάπτυξη μιας ήδη υπάρχουσας επιχείρησης. Δεδομένου ότι η ανάλωση των πόρων είναι άμεση, σίγουρη και μετρήσιμη ενώ οι αναμενόμενες ωφέλειες είναι πιθανές και κατ’ εκτίμηση, η Επιχειρηματικότητα είναι σύμφυτη με την έννοια του κινδύνου. Ως κίνδυνος ορίζεται ένα αβέβαιο γεγονός ή κατάσταση που, εφόσον προκύψει, θα έχει αρνητικές συνέπειες σε κάποιο στόχο του έργου. Ανάλογα με τα κριτήρια που εφαρμόζονται, ο κίνδυνος ταξινομείται σε διάφορες κατηγορίες. Όσο ελαστικότερη είναι η ζήτηση για τις υπηρεσίες μίας επιχείρησης τόσο υψηλότερος ο συνολικός κίνδυνος της. Τα ξενοδοχεία είναι μονάδες παροχής υπηρεσιών που παρέχουν χώρο διαμονής- στέγασης και άλλες υπηρεσίες για περιορισμένο χρονικό διάστημα σε επισκέπτες-τουρίστες. Ως επιχειρήσεις, τα ξενοδοχεία αντιμετωπίζουν πολλά είδη κινδύνων κυρίως λειτουργικής και χρηματοοικονομικής φύσης, αστοχία στη διαχείριση των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε ζημίες ή πτώχευση τους. Στη παρούσα εργασία θα εξετάσουμε σε θεωρητικούς όρους τις έννοιες της επιχειρηματικότητας και του κινδύνου. Κατόπιν μελετάμε σε εμπειρικούς όρους, μέσω ερωτηματολογίων και συνεντεύξεων, τις εμπειρίες και απόψεις ενός δείγματος ξενοδόχων της Π.Ε. Θεσσαλονίκης. Οι απαντήσεις τους αναλύονται στατιστικά και ερμηνεύονται κάτω από το φως της θεωρητικής προσέγγισης που προηγήθηκε. Τα ευρήματα κυριαρχούνται από τις επιπτώσεις της πανδημίας στη βιωσιμότητα και κερδοφορία των ξενοδοχείων και αναδεικνύουν την ανάγκη μιας συστηματικότερης διαχείρισης των προβλημάτων σε ατομικό και κλαδικό επίπεδο.