ΕΡΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η ποίηση με μέσο το λόγο είναι επαναστατική δράση ήοφείλει να είναι. Το Ανθρώπινο είδος οφείλει την ύπαρξήτου στις επαναστάσεις που το ίδιο δημιουργεί. Το έργο είναιένας ολόκληρος κόσμος, υπολογισμένος με λεπτομέρεια. ΗΛυμπεροπούλου είναι επιστήμονας. Μετράει τις κουβέντεςτης, μετράει τις αποστάσεις, τα βάρη, τις θέσεις, τα νοήματακαι τα φορτία των λέξεων πριν γίνουν προτάσεις και μετάπάρουν τη θέση τους στη σύνθεση, έτσι όπως γίνεται στηλαϊκή ποίηση. Είναι Μεσογειακή, Διονυσιακή, παρεκτρέπεταικαι συνθετικά και νοηματικά, σαν τους Εξπρεσιονιστές.Μου θυμίζει αυτό που παρατηρούσε ο Καμύ για τον Ζίντ:«Δεν υπάρχουν όμορφα πράγματα εκτός από εκείνα πουυπαγορεύει η τρέλα και γράφει η λογική». Μια γυναικείαματιά ! Ναι ! και το στηρίζω στη λογική! Αλλιώς, δε θαυπήρχαν δυο λέξεις, Άντρας, Γυναίκα. Σαν τις Μούσες τουΕλικώνα κοιτάζει ή σαν μαινάδα του Κιθαιρώνα, κόρη τουΚάδμου που αμφισβητεί τον Διόνυσο το θεό αλλά,ταυτόχρονα, τρελαίνεται απ’ αυτόν! Πάθη του Ανθρώπου,διαχρονικά, παίρνουν τη θέση τους σʹ αυτή τη σύνθεση μʹένα σύγχρονο, προσωπικό τρόπο και την αρχέγονη πάλη μετην πραγματικότητα του τέλους.