Στην προσπάθειά της να αναπτύξει ένα ιδεολογικό σύστημαερμηνείας του κόσμου, η Ελένη Λαδιά προσεγγίζει δύο μύστες τηςανθρώπινης εσωτερικότητας: τον Φρειδερίκο Νίτσε και τον Ιωάννητης Κλίμακος... Συνδιαλέγεται μαζί τους και πίσω από αυτούςσυνδοξάζει την ελληνική προσωκρατική σκέψη και την κυρίαρχηαρχαιόθεν μυθολογία, που κατηύθυνε, στο μεταξύ, επιστήμη καιτέχνη. Με ειλικρινή αγωνία αρθρώνεται ο λόγος που αναζητάει τοβαθύ και ουσιώδες της ζωής, αυτό που όταν δεν υπάρχει όλαφαίνονται χαμένα και μάταια.