ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο γενναίος και ανυπότακτος οπλαρχηγός της Επανάστασης, ο αθυρόστομος νόθος γιος της Ζωίτσας Ντιμισκή από τη Σκουληκαριά της Άρτας, γεννήθηκε και ανδρώθηκε μέσα σε γενικά άγνωστες και ομιχλώδεις συνθήκες. Έζησε μια δύσκολη και ουσιαστικά άγνωστη νεανική ζωή, περιφρονημένος, διωκόμενος και χλευαζόμενος ως ο "μούλος", ο γιος της καλογριάς. Αν και από το 1927 το Μαυρομμάτι της Καρδίτσας προσπαθεί, με μέσο τις "τοπικές παραδόσεις" και τις πολιτικές ίντριγκες, να οικειοποιηθεί τον Καραϊσκάκη από την πραγματική γενέτειρά του τη Σκουληκαριά, ωστόσο, ο Καραϊσκάκης ανήκει εκεί όπου διαμορφώθηκε και αναδείχθηκε. Όπως έγραψε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Καραϊσκάκης εκπροσωπούσε "τα ελεύθερα βουνά με τους λύκους και τα γεράκια τους", ιδιαίτερα τις ορεινές περιοχές της Άρτας, του Βάλτου και των Ευρυτανικών Αγράφων, όπου ενηλικιώθηκε ως νεαρός κλέφτης και αναδείχθηκε σε πρωτοπαλίκαρο των Κατσαντωναίων. Μετά το 1824 μεταλλάχτηκε σταδιακά από παραδοσιακός οπλαρχηγός του Γώγου Μπακόλα και αρματολός των Αγράφων, σε οπλαρχηγό της Επανάστασης και σε αρχιστράτηγο της Ρούμελης. Με τον τίτλο αυτό ο Γεώργιος Καραϊσκάκης εξασφάλισε περίοπτη θέση στο Πάνθεο των ηρώων του Έθνους, και ως τέτοιος ανήκει σε όλους τους Έλληνες, όπου Γης. Η παρούσα έρευνα επικεντρώθηκε στην επική ιστορική προσφορά του Γεωργίου Καραϊσκάκη μετά τη δίκη του στο Αιτωλικό, τον Απρίλιο του 1824, μέχρι τον ηρωικό, αλλά και μυστηριώδη θάνατό του στο Νέο Φάληρο Αττικής, στις 22 Απριλίου 1827. Όταν σύσσωμο το Έθνος αναφώνησε ότι απώλεσε τον Πατέρα του, τότε άρχισαν πολλοί να ενδιαφέρονται για το ποιος ήταν ο άγνωστος δικός του πατέρας, ο τόπος γέννησής του και να αναζητούν τα ίχνη ιδίως της παιδικής και νεανικής του ηλικίας. Στα δευτερεύοντα αυτά θέματα αφιερώσαμε τα δύο τελευταία κεφάλαια της παρούσης μελέτης.