ΜΑΚΡΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙ Μακρύ φουστάνιΦόρεσεςΤα σύννεφαΓκρίζα κι αραιά στην αρχήΚάτασπροΤο πυκνό χιόνιΠιο ύστεραΠήρεςΑνεβαίνοντας αργά τον ουρανό κι ανυπόδητηΈφυγεςΜα δεν αποχαιρέτισεςΠοτέΜόνο απ΄ τις κόγχες των ματιών σουΈσταξεΣταγόνα βαθύ κυανό πράσινοΤο βλέμμα σουΣτο νωπό χώμαΜαμά μου.