ΓΙΟΝ ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΜΠΟΡΚΜΑΝ

Το καλοκαίρι του 1891, ο Χένρικ Ίψεν, μετά από μακρόχρονη παραμονή στο εξωτερικό, επέστρεψε στη Νορβηγία. Εγκαταστάθηκε στη Χριστιανία, σημερινό Όσλο, και παρέμεινε στην πατρίδα του ως το τέλος της ζωής του (1906). Αρχικά μετακόμισε σε διαμέρισμα της Victoria Terrasse, όπου έγραψε τον Αρχιμάστορα Σόλνες (1892) και τον Μικρό Έγιολφ (1894), και από το 1895 στο αστικό διαμέρισμα της οδού Arbins gate, που σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ίψεν. Εκεί θα δουν το φως της δημοσιότητας τα δυο τελευταία έργα του, Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν (1896) και Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί (1899). Με την επάνοδο στη Νορβηγία, ο Ίψεν άρχισε να συναναστρέφεται γνωστούς λογοτεχνικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους της Χριστιανίας, να παρακολουθεί θέατρο, συναυλίες και άλλες τιμητικές εκδηλώσεις. Το καθημερινό πρόγραμμά του ήταν αυστηρό και προκαθορισμένο. Πρωινός περίπατος στους βασιλικούς κήπους και στην Karl Johan μέχρι το πανεπιστήμιο, όπου σταματούσε για να ρυθμίσει το ρολόι του, ώστε να είναι συγχρονισμένο με το μεγάλο ρολόι του ιδρύματος. Καφέ στις δώδεκα το μεσημέρι στο Grand Cafe σε δικό του ρεζερβέ τραπέζι, και συναναστροφή με λίγους εκλεκτούς φίλους, μεταξύ των οποίων ο Edvard Grieg και ο Edvard Munch. Και οι δύο καλλιτέχνες συνεργάστηκαν στενά με τον Ίψεν παράγοντας έργα εμπνευσμένα από τα δράματά του.