Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

Κατά τον Χέρμπερτ Μαρκούζε, η διαλεκτική, τόσο στον Μαρξ, όσο και στον Χέγκελ, επισημαίνει το γεγονός ότι, η σύμφυτη με την αλήθεια άρνηση, αποτελεί «την κινητήρια και δημιουργική βασική αρχή». Η κοινωνική πρακτική του ανθρώπου ενσαρκώνει την άρνηση καθώς και το ξεπέρασμά της. Η αρνητική πλευρά της καπιταλιστικής κοινωνίας έγκειται στην αλλοτρίωση της εργασίας που επιφέρει. Η αλλοτρίωση έχει πάρει την πιο οικουμενική της μορφή στο θεσμό της ιδιοκτησίας. Οι βελτιώσεις θα έρθουν με την κατάργηση της ιδιοκτησίας. Αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός ότι, ο Μαρξ θεωρεί την κατάργηση της ιδιοκτησίας σαν το κύριο βασικά μέσο για την κατάργηση της αλλοτριωμένης εργασίας, κι όχι σαν αυτοσκοπό. Η κατάργηση της ιδιοκτησίας εγκαινιάζει ένα ουσιαστικά καινούριο κοινωνικό σύστημα, μόνον όταν τα ελεύθερα άτομα, κι όχι η «κοινωνία», γίνουνε κύριοι των εθνικοποιημένων μέσων παραγωγής. (. . .)