Για τον αρχαίο Έλληνα, τα μαθηματικά είχαν φιλοσοφική διάστασηκαι η αστρονομία "ταυτιζόταν" με τις θρησκευτικές αντιλήψεις.Δεν ήταν νοητό να υπάρχει "αγεωμέτρητος" φιλόσοφος ή"αφιλοσόφητος" μαθηματικός. Το παρόν βιβλίο αναφέρεται στοναλληλοεπηρεασμό αρχαίας ελληνικής θρησκείας και μαθηματικών απότην εποχή των Πυθαγορείων (6ος-5ος αι. π.Χ.) μέχρι τη Μέση Στοά(2ος-1ος αι. π.Χ.).