Κι αν η κοινωνία με γονάτισε κάνω τη σάρκα χώμα καρπερότο δάκρυ μου γάργαρο νερόαφού πάντα το θάψιμο δίνει ζωή στον σπόροαπόσπασμα από το ποίημα Ο ΣπόροςΤα λουλούδια παύουνε πια να ευωδιάζουν αν σου πονά το μάγουλοοι όμορφες λέξεις στερεύουνσε στόμα που ζέχνειαπόσπασμα από το ποίημα Η Γυναικοκτονία Απόψε αδημονώγια έναν ακόμα νοερό οργασμόέστω και στιγμιαίο