Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

20+1 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΟΥ Γιατί ένα ζεστό, καλοκαιρινό βράδυ του 2015 τόσες πολλές χιλιάδες άνθρωποι φώναξαν μαζικά το σύνθημα "Αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι"; Και γιατί τα ελληνικά ΜΜΕ συγκεντρώνουν τον πιο χαμηλό δείκτη εμπιστοσύνης ανάμεσα σε 38 χώρες παγκοσμίως; Οι 20 + 1 ιστορίες επιχειρούν μερικές απαντήσεις. Τις συναντάμε στις άθλιες διαπομπεύσεις οροθετικών γυναικών. Στον πατέρα που αυτοκτόνησε μετά τις αβάσιμες κατηγορίες τηλεοπτικής εκπομπής ότι βίασε την κόρη του. Στους 14 ανύποπτους πολίτες που πληροφορήθηκαν από εφημερίδα πως είναι τρομοκράτες. Στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ πολέμου που μεταδόθηκαν από μια ειρηνική περιοχή. Στον "Αυριανισμό" που χαρακτήριζε τον Μάνο Χατζιδάκι "σκουλικιασμένο τομάρι". Στα κατασκευασμένα ρεπορτάζ για γεγονότα που δεν συνέβησαν. Στον αφανισμό προσωπικών ζωών για χάρη της τηλεθέασης. Στα πτώματα των πρώτων σελίδων. Στα Fake News που διαδόθηκαν από ΜΜΕ και κατέβασαν ανθρώπους στους δρόμους. Στους δημοσιογράφους εκβιαστές και σε άλλους που προώθησαν την ομοφοβία και τον ρατσισμό. Στη σύλληψη της "τρομοκράτισσας" που προανήγγειλαν κανάλια χωρίς να είναι καν ύποπτη. Στους "τηλεβιασμούς" κατ εξακολούθηση. Στην αγωνία καναλαρχών να στηρίξουν με κάθε τρόπο τις πολιτικές τους επιλογές.