Η ΔΙΑΠΑΛΗ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ

Η 3η ιουλίου 2013 υπήρξε μία όντως ιδιαιτέρα ημέρα διά την ιστορίαν της Εγγύς Ανατολής. Κατ’ αυτήν ετέθη οριστικόν, ελπίζω, τέλος εις την προσπάθειαν θρησκευτικού εκφασισμού υπό ισλαμιστικόν μανδύαν του αραβικού και ευρύτερον ισλαμικού κόσμου και απετέλεσε την ταφόπλακα της λεγόμενης Αραβικής Ανοίξεως, αυτής της έξωθεν επιβληθείσης συνωμοσίας κατά του αραβικού τύπου σοσιαλιστικών καθεστώτων, νασερικής ή μπααθικής εμπνεύσεως, ούτως ώστε ν’ αποσταθεροποιηθούν αι χώραι αυταί και να οδηγηθούν εις κοινωνικήν διάλυσην και εδαφικήν κατάτμησην. Μάλιστα το πιστοποιητικό του θανάτου της λεγόμενης Ανοίξεως ανηγγέλθη διά της πανηγυρικής αθωώσεως του ιστορικού ηγέτου της Αιγύπτου, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του ευκλέους Κινήματος των Αδεσμεύτων, αρχιπτέραρχου προέδρου Μουμπάρακ. (…)(Από την εισαγωγή του Κυριάκου Θ. Νικολάου-Πατραγα).