Η ΕΥΓΟΝΙΚΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΙΔΕΩΝ Η ευγονική -ειδικά η αρνητική- αποτέλεσε δομικό στοιχείο ενός "ισχυρού μύθου", δηλαδή ενός πλέγματος αντιλήψεων και πρακτικών με κέντρο αναφοράς τις έννοιες της εθνικής ομοιογένειας και της φυλετικής καθαρότητας και υγείας, από τη μια πλευρά, και της ριζικής ετερότητας, από την άλλη. Στο εννοιολογικό αυτό δίπολο, η ετερότητα -εσωτερική και εξωτερική- εκλαμβάνεται ως ο κατεξοχήν εχθρός, ως υπαρξιακή απειλή για το έθνος ή τη φυλή, οπότε στιγματίζεται, αποκλείεται, διώκεται, εξοντώνεται. Στο τελικό στάδιο αυτής της διαδικασίας η εξάλειψη της ετερότητας νοείται πλέον ως υπαρξιακός αγώνας για την επιβίωση αλλά και ως μέσο φυλετικής τελειοποίησης.