Ο Kahlil Gibra με το έργο του Η φωνή της αιώνιας σοφίας, θέλεινα επαναλάβει το Τάδε έφη Ζαρατούστρας του Νίτσε, να προτείνειέναν νέο, στην ουσία, πανάρχαιο ανθρωπισμό. Καταγγέλονταςπροφητικά τη νεωτερότητα, να αποκαταστήσει στα δικαιώματά τουτον Homo poeticus, τον οποίο βλέπει να έχει εκθρονίσει ο Homotechicus, και να οδηγήσει τον ένθρωπο στο κατώφλι τηςμετανεωτερότητας.