Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΣΚΙ ΣΕΧΙΡ

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 1921 Στις αρχές του 1921, οι μονάδες της ελληνικής Στρατιάς που έπαιρναν μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία, είχαν αναπτυχθεί από τα βορειοδυτικά μέχρι τα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, αντικρίζοντας τα δύσβατα όρη του εσωτερικού οροπεδίου. Εκεί ήταν οχυρωμένοι οι Τούρκοι εθνικιστές, που αντιδρούσαν στην εφαρμογή των όρων της συνθήκης των Σεβρών. Το τουρκικό μέτωπο στηριζόταν στην κατοχή δύο πόλεων στα άκρα του, του Εσκί Σεχίρ (αρχαίου Δορυλαίου) στον βορρά του Αφιόν Καραχισάρ (αρχαίου Ακροϊνού) στον νότο και της Κιουτάχειας στο κέντρο. Οι Ελληνες επιχείρησαν δύο φορές να καταλάβουν αυτές της στρατηγικής σημασίας πόλεις. Αφενός τον Μάρτιο, υφιστάμενοι την πρώτη τους ήττα στη μάχη του Ινονού, και αφετέρου τον Ιούνιο-Ιούλιο οπότε κατανίκησαν τις τουρκικές δυνάμεις στη διπλή μάχη Κιουτάχειας - Εσκί Σεχίρ. Επρόκειτο για μια αποφασιστικής σημασίας νίκη που εξασφάλισε την πολυπόθητη προέλασή τους στο εσωτερικό του μικρασιατικού οροπεδίου. Η υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας φαινόταν να έρχεται όλο και πιο κοντά. Οι ηττημένοι Τούρκοι, ωστόσο, δεν είχαν ακόμη συντριβεί. Αναδιπλώθηκαν προκειμένου να κερδίσουν χρόνο, καθιστώντας αβέβαιο το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου... Στο βιβλίο αυτό, εκτός από την αναλυτική περιγραφή των επιχειρήσεων, η οποία συνοδεύεται από κατατοπιστικούς χάρτες, και καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις στολών, περιλαμβάνονται αυτοτελή κεφάλαια σχετικά με την οργάνωση των αντίπαλων στρατών, την εξέλιξή τους, την πολιτική-διπλωματική μάχη που προηγήθηκε εκείνης επί του πεδίου, τις αεροπορικές επιχειρήσεις καθώς και παραστατικές μαρτυρίες πρωταγωνιστών της επικής σύγκρουσης. Το έργο πλαισιώνεται από τις βιογραφίες των αντίπαλων διοικητών και από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, τόσο της τότε εποχής όσο και της σύγχρονης, που δείχνει πώς διατηρείται στη σημερινή Τουρκία η ιστορική μνήμη των συγκλονιστικών εκείνων γεγονότων.