Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ ΜΟΥΣΑ

Στον τόμο αυτό, που πλησιάζει τις 800 σελίδες, ανθολογούνται ποιητές των δύο βασικών ρομαντικών περιόδων της νεοελληνικής λογοτεχνίας, της λεγόμενης Παλαιάς Αθηναϊκής Σχολής και των νεορομαντικών ποιητών του Μεσοπολέμου. Καλύπτει συνεπώς πάνω από έναν αιώνα νεοελληνικής ποίησης, από τους αδελφούς Σούτσους ως τον Καρυωτάκη και τη γενιά του. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται ορατός ο μίτος της μελαγχολίας που ενώνει τις ποιητικές ψυχές δύο διαφορετικών εποχών του Ελληνισμού, της περιόδου μετά τον Αγώνα, με τις ανατάσεις και τις απογοητεύσεις της, και της περιόδου μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Μέσω του Επιμέτρου γίνονται γνωστοί ελάσσονες ποιητές του 19ου αιώνα που σήμερα είναι λίγο-πολύ λησμονημένοι. Ο τόμος θα αποδειχτεί χρήσιμος για όσους θέλουν να κατανοήσουν τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο ρομαντικών περιόδων έχοντας ένα πλούσιο δείγμα ποιητικής παραγωγής για να στηριχτούν.