Η ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

Η ποίηση του Καρυωτάκη είναι η ποιηση των συναισθηματων μιας μεμονωμένης, ανθρώπινης περίπτωσης, που κατορθώνει να αρθεί σε ένα οντολογικό επίπεδο χωρίς τη βοήθεια της διασύνδεσής της με μια συλλογική εμπειρία, όπως συμβαίνει με την ποίηση του Σεφέρη. Ακόμη: είναι η ποίηση μιας εκφραστικής που κατορθώνει να δώσει μια αίσθηση ποιητικού εκσυγχρονισμού παραπλήσια με τη μοντερνιστική εις πείσμα της παραδοσιακής τεχνοτροπίας της. Πως συμβαίνουν αυτά, είναι ένα αξιοθαύμαστο μυστήριο. Στην εξιχνίαση αυτού του σύνθετου μυστηρίου θα πρέπει κυρίως να στρέψουν την προσοχή τους όσοι κριτικοί του Καρυωτάκη αισθάνονται ότι η λογοτεχνική κριτική του έργου του είναι κάτι περισσότερο απο τη διατύπωση αντισεφερικών αισθημάτων.