Στo βιβλίο αυτό, που εντάσσεται στη σειρά Προσωπογραφίες, ο Γιάννης Σακελλαράκης αυτοβιογραφείται μέσα από κείμενα που μιλούν για τη σημασία των ανασκαφών για τον άνθρωπο, για τη σχέση της ανασκαφής με την ποίηση, για την συγκίνηση του ανθρώπου που ζωντανεύει ότι έχει απονεκρωθεί και γίνεται ο διάμεσος ανάμεσα στο χθές και στο σήμερα.