ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Σκοπός της συγγραφής αυτού του βιβλίου είναι η παρουσίαση των γεγονότων, των φυλετικών, των υπερφυλετικών, των μεταφυλετικών και των κρατικών δομών και κοινωνικών θεσμών της αραβικής ιστορίας από την «Ύστερη Προϊσλαμική Εποχή» έως την έναρξη της «Εποχής του Μωάμεθ», που δημιούργησαν τις κρατικές δομές του μετέπειτα αραβοϊσλαμικού χαλιφάτου και κυρίως της λεγόμενης περιόδου των «Τεσσάρων Ορθοδόξων Χαλιφών» (440- 660). Ως στόχοι της εργασίας αυτής επελέγησαν α) η επανεξέταση κυρίως των πρωτογενών αραβοϊσλαμικών ιστορικών πηγών, ώστε να δούμε τα γεγονότα μέσα από το «μάτι» της δικής τους εποχής και β) η παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων και η ανάλυση των αιτίων που τα προκάλεσαν, καθώς και η αλληλουχία τους. Θεωρήθηκε πως είναι χρήσιμο να αποδειχθεί ότι η εμφάνιση του Ισλάμ στον Αραβικό χώρο και η τελική επικράτησή του σε ένα μεγάλο μέρος της γης, δεν ήταν μια επαναστατική πρόταση θεολογικών ιδεών ενός ανθρώπου, ούτε μια τυπική επίδραση των θρησκειών και των κοινωνικών συστημάτων των περιοχών γύρω από την αραβική χερσόνησο, αλλά αποτέλεσμα μιας γραμμικής ιστορικής εξέλιξης, που ακολούθησε πιστά το σχήμα φυλή, φυλετική ομοσπονδία, φυλετική ηγεμονία, εθνογένεση, κεντρική εξουσία, θρησκευτική και εθνική ομογενοποίηση και τέλος «κοινωνία των εθνών», δηλ. το χαλιφάτο ή και «χαλιφεία». Σ' αυτό το βιβλίο λοιπόν μελετώνται τα ιστορικά γεγονότα, τα πρόσωπα και οι θεσμοί μιας εποχής που ιστορικά αλλά και ουσιαστικά αρχίζει από το πρώτο μισό του 5ου αιώνα και φτάνει στις αρχές του 7ου αιώνα. Είναι δηλαδή η περίοδος της κοινωνικοπολιτικής ουσιαστικά αστάθειας και προβληματισμού, που κυριαρχούσε σχεδόν σε ολόκληρη την αραβική χερσόνησο, η οποία αρχικά οδήγησε στην «επανίδρυση» της Μέκκας του Κουσάι και των Κοραϊσιτών το 440 και τελειώνει με την γένεση του Ισλάμ από τον ιδρυτή του, το Μωάμεθ το 610, έτος που σημάδεψε την έναρξη της «Εποχής Μωάμεθ».