Ξοπίσω του και εμείς ένα σμάρι ξυπόλυτοι πιτσιρικάδες, με τηΦρόσω τη μυξιάρα να μας ακολουθεί κατά πόδι, ρουφώνταςασταμάτητα τη μύτη της. Όσα μαντίλια κι αν της έδινε η μάνα της, άχρηστα πηγαίνανε. Τα έκανε κουκλόπανα. Πιότερο νοιαζόταν γιατις κούκλες της παρά για τη μύτη της...