ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ

O Σίλας, ο Ζόγκος, ο Βαγγελάκης των «ειδικών» αναγκών, η κυρά-Θοδώρα, ο παπά-Σπύρος, ο δάσκαλος Ιάκωβος, ο γιατρός. «Το κεφάλαιο». Τα Αθαμάνεια όρη, το κομβόι των μουλαριών, ο Βουκεφάλας, ο Λοχίας, ο Ατσίδας. Η Βύλιζα. Η κιβωτός των Τζουμέρκων. Η Σόνια. Το ποτάμι με τις πέστροφες. Τα εντελβάις που ανθίζουν στις κορυφές των Τζουμέρκων, όταν το χιόνι αρχίζει να λειώνει σιγά σιγά απ’ τα πρώτα χαϊδέματα του ήλιου. Όλα εκεί πάνω κατά πως έπρεπε και μετά, το πανδοχείο των Βαλκανίων. Ο παππούς Τάκης, ο Βασίλης, ο «Τσιτσάνης», η Μαίρη, ο Ανδροπαίδαρος. Το μαγειρείο, το τας-κεμπάπ Αργεντινής, η φυλακή του κυρίου Σταύρου και η ομηρεία της Τζουμαγιάς. Το τρένο που καπνίζει αταξίδευτο στην παραλία της Βάρνας, η Μαύρη Θάλασσα, η «Ξενούλα». Οι παλιοί εχθροί. Η ηρωική έξοδος του Χρήστου. Των Ελλήνων η έξοδος.