ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΕΝΑΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ

Όνειρα Ζητείται όνειροΕπείγονΣτο λευκό του φουσκωμένου σύννεφου το μπράτσονα χαράξω πρόλαβαΟ πόνοςΗ μοναξιάΗ ανυπαρξίαανθρώπινο σχήμα πήρεστο μονοπάτι που καταλήγουν οι ευχέςΣτα πνευμόνιαένας αέρας απάτητου δάσους δροσάτοςστο επείγον του πράγματοςτα δάκρυα στέγνωσεκι η αλμύρασε μια πιθαμή δέρματος μετέωρημε το στόμα ανοιχτότη λαλιά της να κοιτά που ξεράθηκε έμεινεΟΝΕΙΡΑπροσφέρονται ΟΝΕΙΡΑμικρά, μεγάλα, τρελά απίθανα ΟΝΕΙΡΑΒοριάς Ο Ν Ε Ι Ρ ΩΝτης επιθυμίας ριπέςσ’ ένα διάφανο γαλανό αγγελ(ι)όκοσμομε ροδοκόκκινα μάγουλασγουρά μαλλιάκαι νέον λαμπιόνια σε κίνησηστην ευθεία απ’ το βλέμμαοι επιγραφέςεναλλάσσονταιΡίγος συναντά την επένδυσηΠόσο αντέχει άραγε η ψυχή να πληρώσει το διάνυσμαΗ λευκή μου κοιλιάμε μιας σαύρας ουρά και ποδάριαπου το τέρας του ήλιου επιδέξια κόλλησεπιο χορτάτη από ποτέτο ζωνάρι τηςτέντωσεΤόσα φαναράκια ονείρωντόση προσφορά ευτυχίαςπώς να την χωνέψει κανείς.