Σε αυτή τη μελέτη, ο συγγραφέας επιχειρεί να εξετάσει επιστημονικά τη σχέση ανάμεσα στο πολεμικό ύφος του λαϊκισμού και τη ρητορική του εκσυγχρονισμού, όπως αυτά τα δύο "ιδεολογικά" ρεύματα εμφανίσθηκαν στην Ελλάδα της περιόδου 1965-2005. Για την κριτική προσέγγιση του λαϊκιστικού ρεύματος, που στην Μεταπολίτευση εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, ο συγγραφέας επιλέγει να παρουσιάσει και να αναδείξει σημαντικές πλευρές του πολιτικού λόγου που κατασκευάζεται από τον Ανδρέα Παπανδρέου ήδη από τα μέσα της κρίσιμης δεκαετίας του 60, ενώ για την τομή του εκσυγχρονιστικού ρεύματος επιλέγεται η "οκταετία" του Κώστα Σημίτη (1996-2004).