Αφεθείτε κι εσείς, στον ήρεμο κυματισμό της λυρικής, ρεμπέτικης ποίησης, πάνω από τη σύμβαση του χρόνου, πάνω από τα κωμικοτραγικά εμπόδια των φιλολόγων και τις νεοελληνικές τρικλοποδιές των εγωισμών. Οι στίχοι αυτοί είναι οι τελευταίοι, αλλά και οι πρώτοι. Σαν μαγικά χαλιά πάνε πάνω από τους σαθρούς χωρισμούς των εποχών. Πάντα παντού, σαν Απόστολοι Παύλοι σε όλες τις ξεχασμένες επαρχίες της εσωτερικής μας αυτοκρατορίας των αισθημάτων.