ΜΝΗΜΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι ανακαλύψεις στη φυσική τα τελευταία πέντε χρόνια του 19ου αιώνα, ανακάλυψη των ακτίνων Χ, της φυσικής ραδιενέργειας, του ηλεκτρονίου, ανέτρεψαν τις αντιλήψεις της κλασικής φυσικής και επέτρεψαν να μπουν οι βάσεις της νέας φυσικής, της κβαντομηχανικής και της σχετικότητας στα πρώτα πέντε χρόνια του 20ού αιώνα. Πρόκειται για μια μεγάλη καμπή στη διαδρομή των επιστημών, που άλλαξε την πορεία των κοινωνιών και του κόσμου με αλυσιδωτές επιδράσεις στις άλλες επιστήμες. Η ανακάλυψη του DNA λίγο μετά τα μέσα του 20ού αιώνα έδωσε περισσότερο φως στη λογική του ζώντος και αποτέλεσε το κεντρικό δόγμα της μοριακής βιολογίας. Οι εξελίξεις στην επιστήμη των υπολογιστών που ακολούθησαν, επέτρεψαν την αποκρυπτογράφηση του γονιδιώματος κατά τη μετάβαση από το τέλος της 2ης στην αρχή της 3ης χιλιετίας, στον 21ο αιώνα, που τόσο απασχόλησε τους μελλοντολόγους στο παρελθόν. Με αυτά στη μνήμη ο συγγραφέας μέσα από το βιβλίο αυτό ατενίζει το μέλλον της ιατρικής, που διαμορφώνεται δραστικά από τις θαυμαστές εξελίξεις στη φυσιολογική χημεία, στη μοριακή βιολογία και μοριακή ιατρική και γενετική, την ιατρική απεικόνιση της δομής και λειτουργίας και τη μικρορομποτική. Δε μένει όμως μόνο εκεί. Το βιβλίο αυτό εκφράζει την αγωνία του ανθρώπου, του γιατρού, που ανάλωσε, μια ζωή με την ενασχόληση στη βιολογία του μικρόκοσμου. Την αγωνία για το τι μπορεί να συμβεί από την άλλη πλευρά του λόφου, για την αποσταθεροποίηση των οικολογικών συστημάτων από τη χρήση και καλλιέργεια τεχνητά μεταλλαγμένων υλικών, που συνυπάρχουν με εκείνα τα αυτοχθόνια της φύσης. Προβληματίζεται στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας για τα όρια της ιατρικής έρευνας, την παραβίαση των προσωπικών δεδομένων και την ανάγκη νέων κανόνων βιοηθικής... Ένα βιβλίο, που αναφέρεται στα όρια της ιατρικής έρευνας, που δε διστάζει να θίξει το ενδεχόμενο της έρευνας για την έρευνα, που προκαλεί ρίγος από τα ενδεχόμενα του πειραματισμού πάνω στο ανθρώπινο γονιδίωμα, στα σύνορα του ωφέλιμου και του πιθανά πολύ βλαπτικού.