ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΛΟΓΟ Αν το παραμύθι με τον συμβολικό του πλούτο ανάθρεψε -και ανατρέφει- γενεές παιδιών, ο μύθος εξέθρεψε λαούς και την ιστορία τους, φτάνοντας σε κορυφαίες στιγμές δημιουργίας μέσω της τέχνης. Ο Φρόυντ από νωρίς κατανόησε τη σημασία του συμβολισμού που εμπεριέχεται στο παραμύθι και τη σύνδεσή του με τον ανθρώπινο ψυχισμό και κουλτούρα. Έτσι, τόσο το παραμύθι, αλλά κυρίως οι αρχέγονοι μύθοι, χρησιμοποιήθηκαν ως φορείς πάνω στους οποίους αναπτύχθηκαν βασικά στοιχεία της ψυχαναλυτικής θεωρίας. Με την πάροδο του χρόνου, μύθος και παραμύθι βρήκαν τη θέση τους στην ψυχαναλυτική διερεύνηση του φαντασιωσικού εσωτερικού κόσμου, όπως και στη θεραπεία των ψυχικών διαταραχών, ιδιαίτερα των παιδιών και των εφήβων. Ο παρών τόμος προέρχεται από επιλεγμένες ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της ΕΕΨΨΠΕ, το οποίο έγινε στην Αθήνα την ’νοιξη του 2018. Οι συγγραφείς του τόμου προσεγγίζουν τον μύθο και το παραμύθι τόσο από την πλευρά της κοινωνικής ανθρωπολογίας, όσο και μέσα από θεωρητικές και κλινικές ψυχαναλυτικές μελέτες. Μελετητές που εκκινούν από την Λαογραφία, την ιστορία, και την ψυχαναλυτική θεραπεία, σημαντικοί ο καθένας στον κλάδο του, με καθαρό και κατανοητό λόγο, προσεγγίζουν με ψυχαναλυτική ματιά το παραμύθι και το μύθο. Ο αναγνώστης προσκαλείται και εισάγεται στον «μαγικό κόσμο» τους, που είναι αυτός του συλλογικού και ατομικού ασυνείδητου.