ΝΑΡΚΗ ΣΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ

Ο Μάριο, τριανταπεντάρης, καταξιωμένος αρχιτέκτονας και ταλαντούχος ζωγράφος. Αναζητώντας την απομόνωση, έφτασε στην καστροπολιτεία. Δεν ήταν μόνο το πρόσφατο διαζύγιο που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την Ρώμη. Ήταν και ο ανελέητος κατατρεγμός του από το Ιταλικό Τμήμα του Διεθνούς Δικτύου Αντιτρομοκρατίας, του διαβόητου I.C.N. - I. ...Όλα κυλούσαν ήρεμα ως τις πρώτες μέρες εκείνης της Άνοιξης, παραμονές του Πάσχα. Ο φοιτητόκοσμος της πόλης άρχισε να συρρέει στις γειτονιές της για το ετήσιο <<συναπάντημα>>. Ανάμεσά τους, η πανέμορφη Μαρίνα και η κολλητή της Κατερίνα. Πλουσιοκόριτσο και κακομαθημένη η πρώτη, πιο συγκρατημένη αλλά με μοιραίους ακροβατισμούς...Το κλιμάκιο του Ελληνικού Τμήματος του I.C.N. κατασκήνωσε στη γραφική πόλη με ειδική αποστολή: Αν δεν εύρισκαν στοιχεία που θα τεκμηρίωναν τη συμμετοχή του <<τρομοκράτη>> στο πρόσφατο <<χτύπημα>>, έπρεπε να τα επινοήσουν και να...Με κεντρικό ρόλο στην ιστορία μας, από τη μια, η αφέντρα του καπηλειού του λιμανιού, η Μαρίτσα. Ίδια η Ελλάδα, ατίθαση και μαυροφορεμένη από τα νιάτα της. Από την άλλη...Ενώ τα γεγονότα εξελίσσονταν όπως τα είχαν σχεδιάσει οι επιτελείς του I.C.N. - G., κυριολεκτικά από το πουθενά ξεπρόβαλλε ο <<αστάθμητος παράγοντας>> που συντάραξε...Μία ιστορία που την ύφαναν πολλές μικρότερες, γεννήματα των αντιλήψεων που κυριάρχησαν στα χρόνια της <<Νεοκατοχής>>. Έτσι χαρακτηρίζει την περίοδο ο <<ντελάλης της Άνοιξης>> που περιφέρεται στους καφενέδες της Ακρόπολης, προσπαθώντας να φωτίσει το <<περί οικονομικής εκμετάλλευσης των κατεχόμενων λαών>> αραχνιασμένο ναζιστικό όραμα και να αφυπνίσει συνειδήσεις.Η ιστορία μας ξεδιπλώνεται μέσα σε ένα εξαίσιο φυσικό σκηνικό που μας το πρόσφερε απλόχερα η πιο όμορφη παράλια πόλη της ηπειρωτικής Ελλάδας.