Από το 8000 π.Χ. έως το τέλος της ελληνιστικής περιόδου οι Έλληνες ανέπτυξαν τόσο πολύ τη ναυτική τέχνη που για αιώνες ήταν οι κυρίαρχοι της Μεσογείου. Η δύναμή τους αυτή στηρίχτηκε στις γνώσεις της αστρονομίας, που, συν τω χρόνω, συνέβαλαν στην ανάπτυξη και της γεωγραφίας, της χαρτογραφίας, της πελαγοδρομίας (πλεύσης σε ανοικτό πέλαγος), της ναυπηγικής.