ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η ανάδειξη βασικών στοιχείων νεοπλατωνικής παιδείας (φαντασία, μύθοι και σύμβολα) σε μια δημιουργική σύζευξη της πλατωνικής μεταφυσικής με την αριστοτέλεια λογική, με μόνιμο αίτημα την πνευματική τελείωση του ανθρώπου, συνοψίζει το εγχείρημα της μελέτης, η οποία εκτείνεται χρονικά από την ύστερη αρχαιότητα μέχρι την καθιέρωση του χριστιανισμού στη ρωμαϊκή κξαι τη βυζαντινή αυτοκρτορία, δηλαδή από τα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. μέχρι και το κλείσιμο της Πλατωνικής Ακαδημίας από τον Ιουστινιανό τον Α΄, το 529 μ.Χ. Η γένεση και η σταδιακή διαμόρφωση του χριστιανικού δόγματος, η συνέχιση της ιουδαϊκής παράδοσης, η εμφάνιση των Γνωστικών και η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, καλλιέργησαν το, ήδη γόνιμο, έδαφος για έναν παραγωγικό μετασχηματισμό της νεοπλατωνικής παιδαγωγικής σε ένα παλίμψηστο ιδεών και πράξης, ιδιαίτερα επίκαιρο στην εποχή μας.