Υπήρξε άραγε μια προσπάθεια σύστασης υπερρεαλιστικής ομάδας στην Ελλάδα κατά τον μεσοπόλεμο;Αν ναι,σε ποιά συμφραζόμενα;Τέλος,γιατί η προσπάθεια αυτή δεν ευοδώθηκε;Προσπαθώντας να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά ο συγγραφέας εξετάζει κείμενα και ιστορικά τεκμήρια της εποχής,το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προέρχεται από τα κατάλοιπα του Ανδρέα Εμπειρίκου.Μεταξύ τους βρίσκονται διάφορες έκδοχες ενός χειρόγραφου του τελευταίου,συνέχεια της Διάλεξης του '35,στις οποίες ο υπερρεαλισμός θεωρείται το κατεξοχήν δυναμικό κάθε εξέγερσης και κάθε επανάστασης και εξετάζεται η σχέση του με την κομμουνιστική επανάσταση και την αναρχία.Επιχειρώντας ένα σχεδίασμα της ιστορίας του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα,ο συγγραφέας επικεντρώνεται στην απωθημένη,τόσο από τους ίδιους όσο και από την κριτική,σχέση του Εμπειρίκου με τον Κάλας.